انتهای سوره سوره بعد سوره قبل انگلیسی عربی لیست سوره ها

سوره نحل (۱۶)

مكى و شامل يكصد و بيست و هشت آيه

به نام خداوند بخشنده مهربان

فرمان خدا آمد بنابراين عجله اى براى آن نكنيد. خدا پاك و بالاتر از چيزهايى است كه شريك او می سازند.(۱) خدا فرشتگان را با روح به فرمان خودش بر هر كس از بندگانش كه بخواهد نازل می كند كه هشدار دهيد كه معبودى (كسی كه بنده و مطيع محض و بی چون و چراى دستورهاى او باشيد) به جز من وجود ندارد پس از نافرمانى من بترسيد.(۲) خدا آسمان ها و زمين را به حق آفريد. او بالاتر از چيزهايى است كه شريك او می سازند.(۳) خدا انسان را از نطفه اى آفريد. حالا آشكارا نزاع و بگومگو می كند.(۴) و چارپايان را آفريد كه (پوستشان) براى گرم شدن شماست و منافعى براى شما دارند و از (گوشت و شير) آن ها می خوريد.(۵) و وقتى آن ها را به آغل برمی گردانيد و صبح آن ها را به چرا می بريد براى شما زيبا است.(۶)

بارهاى سنگين شما را به سرزمينى می برند كه با نبودن آن ها با سختى زياد می توانستيد آن را ببريد. چون خداوند شما رئوف و مهربان است.(۷) اسب ها و قاطر ها و الاغ ها را آفريد كه سوار آن شويد و براى شما زينت باشند و چيزهايى می آفريند كه شما نمی دانيد.(۸) هدايت كردن مردم به راه راست بر عهده خدا است و بعضى از راه ها بی راهه است. اگر خدا می خواست همه شما را هدايت می كرد.(۹) اوست كه باران را از آسمان نازل كرد كه از آن می نوشيد و به وسيله آن گياهانى بوجود می آيد كه حيوانات خود را در آن می چرانيد.(۱۰) به وسيله آن كشت و زيتون و خرما و انگور و انواع ميوه ها را می روياند. در اين كار براى كسانی كه فكر می كنند نشانه اى وجود دارد.(۱۱) و روز و شب و خورشيد و ماه را براى شما مسخر كرد و ستارگان نيز به امر او مسخر می باشند. در اين كار براى كسانی كه عقل خود را به كار می برند نشانه اى وجود دارد.(۱۲) و در زمين چيزهايى با رنگ هاى مختلف آفريد. در اين كار براى كسانی كه متوجه هستند نشانه اى وجود دارد.(۱۳) اوست كه دريا را تحت فرمان شما گذاشت تا از آن گوشت تازه بخوريد، و از آن زيورهايى كه خود را با آن می آراييد خارج كنيد، و كشتی ها را می بينى كه در آن روان هستند تا از فضل خدا دنبال روزى بگرديد. شايد قدرشناسى كنيد.(۱۴)

كوه هاى استوارى در زمين بوجود آورد تا زمين شما را نلرزاند و نهرها و راه هايى بوجود آورد شايد هدايت شويد.(۱۵) و علامت هايى قرار داد و به وسيله ستارگان نيز هدايت می شوند.(۱۶) آيا كسی كه خلق می كند مثل كسى است كه خلق نمی كند؟ آيا متوجه نمی شويد؟(۱۷) اگر نعمت هاى خدا را بشماريد نمی توانيد حساب آن را داشته باشيد. مسلماً خدا آمرزنده و مهربان است.(۱۸) خدا آنچه را پنهان می كنيد و آنچه را آشكار می كنيد می داند.(۱۹) كسانى را كه غير از خدا به كمك می خوانند چيزى خلق نمی كنند و خودشان هم خلق شده اند (مخلوق خدا هستند).(۲۰) مرده اند و زنده نيستند و نمی دانند چه وقت برانگيخته (زنده) می شوند.(۲۱) معبود شما (كسی كه شما بايد در مقابلش احساس و ابراز كوچكى كنيد و بدون چون و چرا تسليم فرمانش باشيد) معبودى يگانه است. اما كسانی كه به آخرت ايمان ندارند، دل هايشان آن را انكار می كند و تكبر دارند.(۲۲) قطعاً خدا آنچه را پنهان می كنند و آنچه را آشكار می كنند می داند. خدا افراد متكبر را دوست ندارد.(۲۳) وقتى به آن ها بگويند: خداوند شما چه چيزى نازل كرده؟ می گويند: افسانه هاى گذشتگان را.(۲۴) تا روز قيامت بار گناهان خود را به طور كامل حمل كنند، به اضافه بار گناه كسانی را كه به سبب نادانى گمراه كرده اند. بدانيد بارى كه به دوش می كشند بد بارى است.(۲۵) كسانی كه قبل از آن ها بودند نقشه كشيدند. پس خدا سراغ پی هاى خانه هايشان آمد، درنتيجه سقف بر سرشان فرود آمد و عذاب از جايى كه به آن توجه نداشتند بر آن ها وارد شد.(۲۶)

خدا روز قيامت آن ها را خوار می سازد و می گويد: شريك هايى كه براى من ساخته بوديد و درباره آن ها بگومگو می كرديد، كجا هستند؟ دانشمندان می گويند: امروز خوارى و بدى نصيب منكران قيامت است.(۲۷) منكرانى كه فرشتگان جانشان را در حالی كه به خودشان ظلم كرده اند می گيرند، سر تسليم فرود می آورند و می گويند كه ما كار بدى نمی كرديم. آرى خدا از تمام كارهايى كه می كرديد آگاه است.(۲۸) از درهاى جهنم وارد شويد، هميشه در آن خواهيد بود. جاى افراد متكبر بد جايى است.(۲۹) به افراد پرهیزکار می گويند: خداوندتان چه چيزى نازل كرد؟ می گويند: خير و خوبى نازل كرد. نيكوكاران در اين دنيا وضع خوبى دارند و مسلماً خانه آخرت بهتر است. خانه افراد پرهیزکار خانه بسيار خوبى است.(۳۰) منزل آن ها بهشت هاى جاويد است كه وارد آن می شوند كه نهرها در آن جارى است. هر چه بخواهند در آن بهشت ها براى آن ها هست. خدا به افراد پرهیزکار اين طور پاداش می دهد.(۳۱) كسانی كه فرشتگان جانشان را در حالی كه پاك و منزه هستند می گيرند، به آن ها می گويند: سلام بر شما، به خاطر كارهايى كه می كرديد وارد بهشت شويد.(۳۲) آيا كافران انتظارى غير از اين دارند كه فرشتگان به سراغ آن ها بيايند يا فرمان عذاب از طرف خداوند تو صادر شود؟ كسانى هم كه قبل از آن ها بودند همين انتظار را داشتند. خدا به آن ها ظلم نكرد، ولى آن ها به خودشان ظلم می كردند.(۳۳) نتيجه كارهاى بدى كه می كردند به آن ها رسيد و عذابى كه مورد تمسخر قرار می دادند آن ها را فراگرفت.(۳۴)

مشركان می گفتند: اگر خدا می خواست ما و پدرانمان هيچ چيز را غير از او بندگى نمی كرديم و هيچ چيز را بدون حكم او حرام نمی كرديم. كسانى هم كه قبل از آن ها بودند همين حرف را می زدند. آيا وظيفه پيغمبران چيزى غير از رساندن آشكار پيام خدا است؟(۳۵) در بين هر گروهى پيغمبرى برانگيختيم كه می گفتند: خدا را بندگى كنيد و از بندگى طاغوت اجتناب كنيد (فقط بنده خدا باشيد و از دستورهاى هيچ كس جز خدا بدون چون و چرا پيروى نكنيد). خداوند عده اى از آن ها را هدايت كرد و بر عده اى از آن ها گمراهى مقرر شد. در زمين بگرديد و نگاه كنيد عاقبت كسانی كه رسالت پيغمبران را انكار می كردند چه بود.(۳۶) هر چند تو علاقه مند به هدايت آن ها باشى، خدا كسى را كه گمراه كرده هدايت نمی كند و آن ها مددكارى ندارند.(۳۷) شديدترين قسم ها را به خدا خوردند كه خدا كسى را كه می ميرد (براى حساب) زنده نمی كند. آرى، وعده خدا درست است ولى بيشتر مردم اين را نمی دانند.(۳۸) تا براى آن ها چيزى را كه در موردش اختلاف دارند روشن كند و كافران بدانند كه دروغ می گفتند.(۳۹) حرف ما وقتى تصميم به كارى گرفتيم فقط اين است كه بگوييم اين طور بشو، پس همان طور كه گفته ايم می شود.(۴۰) كسانی كه پس از اين كه مورد ظلم قرار گرفتند در راه خدا مهاجرت كردند، در دنيا جاى خوبى براى آن ها تهيه می كنيم. و اگر توجه داشته باشند پاداش آخرت بزرگ تر است.(۴۱) مهاجرينى كه صبر و استقامت به خرج دادند و به خداوندشان توكل كردند.(۴۲)

قبل از تو فقط مردانى را فرستاديم كه به آن ها وحى می كرديم. اگر اين را نمی دانيد از كسانی كه از كتاب هاى الهى اطلاع دارند بپرسيد.(۴۳) آن ها را با دليل هاى روشن و كتاب ها فرستاديم و قرآن را به تو نازل كرديم تا آنچه براى مردم نازل شده براى آن ها بيان كنى، شايد فكر كنند.(۴۴) آيا كسانی كه نقشه هاى بد می كشند، از اين كه خدا آن ها را در زمين فرو برد يا عذاب از جايى كه نمی دانند بر آن ها وارد شود خاطرشان جمع است؟(۴۵) يا از اين كه موقعى كه در آمد و شد هستند خدا آن ها را دچار عذاب كند خاطرشان جمع است؟ اگر عذاب بيايد آن ها نمی توانند جلوى آن را بگيرند.(۴۶) يا از اين كه آن ها را در وقتى كه دچار وحشت هستند عذاب كند ايمن هستند؟ خداوند تو رئوف و مهربان است.(۴۷) آيا چيزهايى را كه خدا آفريده نديده اند كه سايه هايشان از راست و چپ براى سجده به خدا برمیگردد و فروتن هستند.(۴۸) هر جنبنده اى كه در آسمان ها و زمين است و فرشتگان نيز خدا را سجده می كنند و تكبر نمی ورزند (سجده اظهار خشوع است).(۴۹) از خداوندشان كه فوق (حاكم) آن هاست می ترسند و (فقط) به دستورهاى او عمل می كنند.(۵۰) خدا گفت: «دو معبود نگيريد». فقط او معبود يگانه است. فقط از من بترسيد.(۵۱) هر چه در آسمان ها و زمين است، مال خداست و دين (قانون) پايدار متعلق به خداست، آيا از كسى غير از خدا می ترسيد؟(۵۲) هر نعمتى كه داريد از جانب خداست و وقتى آسيبى به شما برسد به درگاه او ناله می كنيد.(۵۳) بعد وقتى آسيب را از شما برطرف كرد، عده اى از شما براى خداوندشان شريك هايى می سازند،(۵۴)

تا منكر آنچه به آن ها داديم شوند. بهره مند شويد، حقيقت را خواهيد دانست.(۵۵) و سهمى از آنچه روزيشان كرديم براى بت ها قرار می دهند. به خدا قسم از اين افترايى كه می زنيد بازخواست می شويد.(۵۶) براى خدا دخترانى تصور می كنند. خدا پاك از اين نسبت است و چيزى كه دوست دارند (پسر) را براى خود قرار می دهند.(۵۷) وقتى خبر دختردارشدن به يكى از آن ها داده شود صورتش از ناراحتى سياه می شود و عصبانيت خود را پنهان می كند.(۵۸) از بدى خبرى كه به او داده شده خود را از مردم پنهان می كند كه او را با خوارى نگهدارد يا زير خاك كند. بد قضاوتى می كنند.(۵۹) كسانی كه به آخرت ايمان ندارند صفت بدى دارند، و عالی ترين صفت متعلق به خداست و او تواناى حكيم است.(۶۰) اگر خدا مردم را به سبب ظلمشان مجازات می كرد، جنبنده اى در زمين باقى نمی گذاشت. ولى مجازات آن ها را تا مدت معلومى عقب می اندازد و وقتى مهلت آن ها به سر رسيد نمی توانند ساعتى آن را عقب يا جلو بياندازند.(۶۱) براى خدا چيزى را كه دوست ندارند قرار می دهند و زبانى دروغ پردازى می كنند كه بهره نيكوتر مال آنان است. آتش جهنم مال آن هاست و هر چه زودتر به جهنم فرستاده می شوند.(۶۲) به خدا قسم پيغمبرانى براى امت هاى قبل از تو فرستاديم، ولى شيطان كارهاى آن ها را در نظرشان زيبا جلوه داد. امروز هم شيطان سرپرست آن هاست و عذاب پردردى دارند.(۶۳) ما قرآن را بر تو نازل كرديم تا آنچه را كه در آن اختلاف داشتند برايشان روشن كنى، و هدايت و رحمتى است براى مردمى كه به آن ايمان می آورند.(۶۴)

خدا از آسمان آب باران را نازل كرد و با آن زمين را پس از مرگش زنده كرد. در اين كار نشانه اى براى كسانی كه می شنوند وجود دارد.(۶۵) براى شما در وجود چهارپايان عبرتى وجود دارد. از آنچه در شكم آن ها است، از ميان پشكل و خون، شير خالص و گوارا به كسانى از شما كه می خورند می نوشانيم.(۶۶) از ميوه هاى خرما و انگور، شراب و رزق پاك می گيريد. در اين امر نشانه اى براى كسانی كه عقل خود را به كار می گيرند وجود دارد.(۶۷) خداوند تو به زنبور عسل وحى كرد كه از كوه ها و درخت ها و داربست هايى كه مردم می سازند خانه هايى درست كن.(۶۸) بعد، از تمام ميوه ها بخور و راه خداوندت را به آرامى بپيما. خدا از شكم آن ها عسلى كه رنگهايش مختلف است و در آن شفاى مردم وجود دارد بيرون می آورد. در اين كار نشانه اى براى افرادى كه فكر می كنند وجود دارد.(۶۹) خدا شما را آفريد بعد جانتان را می گيرد. از شما افرادى به سن پيرى میرسند تا حدى كه پس از دانشى كه پيدا كرده اند چيزى ندانند. چون خدا دانا و توانا است.(۷۰) خدا بعضى از شما را بر بعضى از لحاظ روزى برترى داد. اما كسانی كه روزى بيشترى دارند حاضر نيستند از روزيشان به بردگان (زيردستان) خود بدهند تا با هم مساوى شوند. آيا نعمت خدا را انكار می كنند؟(۷۱) خدا از جنس خودتان براى شما همسرانى قرار داده و از همسرانتان براى شما فرزند و نوه بوجود آورده و خوردنی هاى پاك را روزى شما ساخته. آيا باز هم به باطل ايمان می آورند و نعمت خدا را انكار می كنند؟(۷۲)

و غير از خدا چيزهايى (يا كسانى) را بندگى می كنند كه ذره اى از رزق را از آسمان ها و زمين برايشان مالك نيستند و توانايى آن را هم ندارند؟(۷۳) براى خدا مثل و مانند درست نكنيد، چون خدا می داند و شما نمی دانيد.(۷۴) خداوند بنده بی اختيارى را مثل زد كه توانايى هيچ كارى را ندارد و كسی كه روزى خوبى به او داده ايم كه پنهان و آشكار خرج می كند. آيا اين دو با هم مساوى هستند؟ ستايش (بزرگداشت) فقط اختصاص به خدا دارد ولى بيشتر آن ها (مردم) اين را نمی دانند (كسانى غير از خدا را بزرگ می شمارند و در مقابل آن ها احساس و ابراز كوچكى می كنند و از آن ها بدون و چون و چرا اطاعت می كنند).(۷۵) و خدا مثل دو مرد را زد كه يكى از آن ها لال است و قدرت هيچ كارى را ندارد و سربار صاحب خود می باشد، هر جا او را بفرستد كار را به خوبى انجام نمی دهد. آيا او با شخصى كه امر به عدالت می كند و در راه راست است مساوى است؟(۷۶) غيب آسمان ها و زمين فقط متعلق به خداست، و كار قيامت فقط مثل يك چشم به هم زدن يا كمتر از آن است. مسلماً فقط خدا قدرت هر كارى را دارد.(۷۷) خدا شما را، در صورتى كه هيچ چيز نمی دانستيد، از شكم مادرانتان خارج كرد و به شما گوش و چشم و دل داد، شايد سپاسگزارى كنيد.(۷۸) آيا پرندگان را كه در آسمان تحت فرمان خدا هستند نديده اند؟ آن ها را فقط خدا نگه می دارد. در اين كار نشانه هايى براى افراد باايمان وجود دارد.(۷۹)

خدا خانه هايتان را محل آسايش شما قرار داده و از پوست چهارپايان براى شما نيز خيمه ساخته كه هنگام كوچ و موقع اقامت براى شما سبك باشد و از پشم و كرك و موى آن ها اثاث و وسايل آسايش شما را تا پايان عمرتان بوجود آورده.(۸۰) خدا براى شما از هر چه آفريده سايه قرار داده، و از كوه ها پناهگاه براى شما ساخته، و لباس هايى براى شما ساخته كه شما را از گرما و موقع جنگ حفظ می كند. بدين ترتيب خدا نعمتش را بر شما تمام كرده تا تسليم فرمان و نظر او باشيد (نه افراد ديگرى).(۸۱) (اى پيغمبر،) اگر قبول نكردند، وظيفه تو فقط رساندن آشكار پيام است.(۸۲) نعمت خدا را می شناسند و منكر آن می شوند. بيشتر آن ها (مردم) قدرنشناس هستند.(۸۳) روزى كه از هر امتى شاهدى بر می انگيزيم و به افراد قدرنشناس (منكران) اجازه سخن گفتن داده نمی شود و فرصت عذرخواهى ندارند.(۸۴) وقتى كسانی كه ظلم می كردند عذاب را ببينند ديگر عذابشان تخفيف نمی پذيرد و مهلتى به آن ها داده نمی شود.(۸۵) وقتى كه مشركان، شريك هايى را كه براى خدا درست كرده اند (در قيامت) ببينند ، می گويند: خداوندا اين ها كسانى هستند كه غير از تو به كمك می خوانديم. معبودهاى آنان به ايشان می گويند كه شما دروغ می گوييد.(۸۶) در آن روز در مقابل خدا سر تسليم فرود می آورند و چيزهايى كه به هم می بافتند از بين می رود.(۸۷)

بر عذاب افرادى كه منكر می شدند و مردم را از راه خدا باز می داشتند، به علت فسادى كه ايجاد می كردند، عذابى روى عذاب اضافه می كنيم.(۸۸) روزى كه از هر امتى شاهدى از خودشان بر پا می داريم، تو را هم (اى پيغمبر) شاهد اين امت می سازيم. ما قرآن را بر تو نازل كرديم، كه هر چيزى را بيان می كند و نشان دهنده راه صحيح و رحمت و بشارت براى افرادی است كه تسليم حكم و نظر خدا هستند.(۸۹) خدا به عدالت و نيكوكارى و كمك به خويشان دستور می دهد و از كارهاى زشت و ناپسند و ظلم نهى می كند. خدا به شما نصيحت می كند، شايد متوجه وظايف خود باشيد.(۹۰) وقتى عهدى با خدا بستيد به عهد خود وفا كنيد (وقتى ادعاى مسلمانى كرديد، تسليم حكم و نظرهاى خدا باشيد نه غير او) و پس از محكم كردن قسم هايتان آن را نشكنيد، در صورتى كه خدا را ضامن آن قرار داده ايد، چون خدا كارهايى را كه می كنيد می داند.(۹۱) مثل زنى كه پس از اين كه نخ هايى را كه به هم می تابيد و محكم می كرد پاره می كرد نباشيد، که قسم هاى خود را وسيله فريب ديگران قرار دهيد، تاعدد گروهى از گروه ديگر بيشتر باشد (با دروغ و فريب سعى می كنيد پيروان گروه خودتان را بيشتر كنيد). خدا شما را به اين وسيله امتحان می كند و روز قيامت مواردى را كه در آن اختلاف نظر داشتيد براى شما روشن می كند.(۹۲) اگر خدا می خواست همه شما را امت واحدى می ساخت، ولى هر كس را كه بخواهد گمراه می كند و هر كس را كه بخواهد هدايت می كند و درباره كارهايى كه می كرديد از شما بازخواست می شود.(۹۳)

قسم هاى خود را وسيله فريب قرار ندهيد كه قدم هاى ثابت دچار لغزش شود و به علت بازداشتن از راه خدا دچار بلا و عذاب پردردى شويد.(۹۴) عهدى را كه با خدا بسته ايد به بهاى ناچيزى نفروشيد. اگر متوجه حقيقت باشيد می دانيد كه پاداشى كه پيش خدا داريد براى شما بهتر است.(۹۵) چيزهايى كه داريد از بين می رود و پاداشى كه پيش خدا است ماندگار است. پاداش افراد بااستقامت را بهتر از كارى كه می كردند خواهيم داد.(۹۶) به كسی كه كار درست بكند و مؤمن باشد، چه مرد باشد چه زن، زندگى پاكى می بخشيم و پاداش آن ها را بهتر از آنچه می كردند می دهيم.(۹۷) پس وقتى قرآن میخوانى از شر شيطان رانده شده به خدا پناه ببر.(۹۸) شيطان تسلطى بر افراد باايمان كه به خداوندشان توكل می كنند ندارد.(۹۹) تسلط او فقط بر كسانى است كه دوستدار او هستند و براى خدا شريك درست می كنند.(۱۰۰) وقتى آيه اى را جايگزين آيه ديگرى كنيم كافران می گويند: تو به خدا افترا می زنى، در حالی كه خدا بهتر می داند كه چه چيزى نازل می كند، وليكن بيشتر آن ها نمی دانند.(۱۰۱) بگو: روح القدس (روح پاك، جبرئيل) قرآن را به حق از طرف خداوندت نازل كرده تا افراد باايمان را ثابت قدم كند و هدايت و مژده اى براى مسلمان ها (كسانی كه فقط تسليم حكم و نظر خدا هستند) باشد.(۱۰۲)

ما می دانيم كه آن ها می گويند: كسى اين حرف ها را به او ياد می دهد. زبان كسی كه اين ها را به او نسبت می دهند عربى نيست، در صورتى كه قرآن به زبان عربى فصيح است.(۱۰۳) كسانی كه به آيات خدا ايمان نمی آورند، خدا آن ها را هدايت نمی كند و عذاب پردردى دارند.(۱۰۴) كسانی كه به آيات خدا ايمان نمی آورند، فقط دروغ به هم می بافند. آن ها دروغگو هستند.(۱۰۵) كسانی كه بعد از ايمان آوردنشان كافر (منكر خدا) شوند، مورد غضب خدا قرار می گيرند و عذاب بزرگى دارند. غير از كسی كه مجبور شده و قلبش به ايمان مطمئن باشد. اما كسانی كه سينه خودشان را براى كفر باز كرده باشند عذاب بزرگى دارند.(۱۰۶) اين كار به علت اين است كه آن ها دنيا را بر آخرت ترجيح داده اند و براى اين است كه خدا كافران را هدايت نمی كند.(۱۰۷) آن ها كسانى هستند كه خدا بر دل و گوش و چشمشان مهر زده و غافل هستند.(۱۰۸) آن ها بدون شك در آخرت زيان كار هستند.(۱۰۹) خداوند تو كسانى را كه بعد از اين كه مورد اذيت قرار گرفتند مهاجرت و جهاد كردند و استقامت داشتند می آمرزد. او آمرزنده مهربان است.(۱۱۰)

روز قيامت هر كسى در حالی كه از خود دفاع می كند می آيد و پاداش هر كسى مطابق كارهايى كه كرده به طور كامل داده می شود و ظلمى به آن ها نمی شود.(۱۱۱) خدا مثلى زد. شهرى را مثل زد كه مردم آن در امنيت و آسوده خاطر بودند. روزیِ آن ها به فراوانى از هر طرف براى آن ها می رسيد. درنتيجه منكر نعمت هاى خدا شدند و خداوند به خاطر كارى كه كردند مزه گرسنگى و ترس را به آن ها چشاند.(۱۱۲) پيغمبرى از خودشان براى آن ها آمد و آن ها او را به دروغگويى متهم كردند. خدا نيز آن ها را دچار عذاب كرد، چون ظالم بودند.(۱۱۳) پس، از آنچه حلال و پاك است و خدا روزى شما كرده بخوريد و اگر او را بندگى می كنيد شكر نعمت او را بجا آريد.(۱۱۴) خدا فقط گوشت حيوان مرده و خون و گوشت خوك و آنچه را كه به نام غير خدا كشته شده باشد بر شما حرام كرده است. اما كسی كه ناچار شود و بدون علاقه و زیاده روی از آن بخورد، بداند كه خدا آمرزنده و مهربان است.(۱۱۵) به هر چيزى كه به زبانتان می آيد نگوييد که اين حلال است و اين حرام است تا دروغى را كه بافته ايد به خدا نسبت دهيد. كسانی كه از قول خدا دروغ می گويند رستگار نمی شوند.(۱۱۶) در دنيا بهره كمى دارند و عذاب پردردى در پيش دارند.(۱۱۷) آن چيزهايى را كه قبلاً به تو گفتيم بر يهوديان حرام كرديم. ما به آن ها ظلم نكرديم، ولى آن ها به خودشان ظلم كردند.(۱۱۸)

كسانی كه از روى نادانى كار خلاف كردند و بعد از آن توبه كردند و كارشان را اصلاح نمودند خدا گناهانشان را می آمرزد. خداوند تو آمرزنده مهربان است.(۱۱۹) ابراهيم پيشوايى بود فرمانبردار خدا و متمايل به حق، و مشرك نبود.(۱۲۰) شكر نعمت هاى خدا را به جا می آورد. خدا او را برگزيد و به راه راست هدايت كرد.(۱۲۱) در دنيا زندگى خوبى به او داديم و در آخرت از افراد صالح (درستكار) است.(۱۲۲) بعد به تو (اى پيغمبر) وحى كرديم كه از آيين ابراهيم كه دوستدار حق بود پيروى كن، او مشرك نبود.(۱۲۳) تعطيل روز شنبه بر افرادى كه در آن اختلاف كردند مقرر گرديد. خداوند تو روز قيامت درباره چيزى كه در مورد آن اختلاف داشتند ميان آن ها حكم می كند.(۱۲۴) مردم را با حكمت و پند نيكو به راه خداوندت دعوت كن و با بهترين روش با آن ها گفتگو نما. چون خداوند تو كسانى را كه از راه او منحرف شده اند بهتر می شناسد و كسانى را هم كه راه صحيح را شناخته اند خوب می شناسد.(۱۲۵) اگر خواستيد قصاص كنيد (انتقام بگيريد) فقط به اندازهاى كه شما را ناراحت كرده اند انتقام بگيريد و اگر صبر داشته باشيد براى كسانی كه صبر دارند بهتر است.(۱۲۶) صبر داشته باش كه صبر تو هم با توفيق خدا است، و براى آن ها غصه نخور و به خاطر نقشه هايى كه بر ضد تو می كشند دلتنگ نباش.(۱۲۷) چون خدا با افراد باتقوى و نيكوكار است.(۱۲۸)

ابتدای سوره سوره بعد سوره قبل انگلیسی عربی لیست سوره ها