انتهای سوره سوره بعد سوره قبل انگلیسی عربی لیست سوره ها

سوره ابراهيم (۱۴)

مكى و شامل پنجاه و دو آيه

به نام خداوند بخشنده مهربان

الر. قرآن كتابى است كه ما آن را به تو نازل كرديم تا مردم را به اجازه خداوندشان از تاريكی ها خارج كرده و به نور و راه خداوند تواناى ستوده هدايت كنى.(۱) خدايى كه هر چه در آسمان ها و زمين است مال اوست. واى بر منكران از عذاب سخت.(۲) منكرانى كه دنيا را بر آخرت ترجيح می دهند و مردم را از راه خدا باز می دارند و انحراف آن را می خواهند سخت در گمراهى هستند.(۳) هيچ پيغمبرى نفرستاديم مگر به زبان قومش، براى اين كه پيام خدا را براى آن ها بيان كند. خدا هر كس را كه بخواهد گمراه می كند و هر كس را كه بخواهد هدايت می كند و او تواناى حكيم است.(۴) موسى را با معجزات (آيات) خودمان فرستاديم كه قومت را از تاريكی ها خارج كن و به سوى نور ببر و روزهاى خدا را به آن ها يادآورى كن. در اين كار نشانه هايى براى هر فرد بااستقامت و سپاسگزار وجود دارد.(۵)

هنگامى كه موسى به قومش گفت: نعمت خدا را بر خودتان بياد آوريد آن وقتى كه شما را از فرعونيان نجات داد. فرعونيانى كه سخت ترين عذاب را نسبت به شما روا میداشتند، پسران شما را می كشتند و زنان شما را زنده می گذاشتند. در اين كار امتحان بزرگى از طرف خداوندتان وجود داشت.(۶) آن وقت خداوندتان اعلام كرد كه اگر سپاسگزارى كنيد، تعداد و نعمت شما را زياد می كنم و اگر ناشكرى كنيد بدانيد که عذاب من شديد است.(۷) و موسى گفت: اگر شما و تمام كسانی كه در زمين هستند كافر شويد، باز هم خدا بی نياز و ستوده است.(۸) آيا خبر كسانی كه قبل از شما بودند، قوم نوح و عاد و ثمود و كسانی كه بعد از آن ها بودند به شما نرسيده؟ كسى جز خدا از آن ها اطلاع ندارد. پيغمبرانشان دليل هاى روشن براى آن ها آوردند ولى آن ها (به علامت پوزخند) دست هايشان را به طرف دهانشان بردند و گفتند: ما مأموريتى را كه شما براى آن فرستاده شده ايد، قبول نداريم و ما از چيزى كه ما را به آن دعوت می كنيد شديداً در ترديد هستيم.(۹) پيغمبرانشان گفتند: آيا در وجود خدا كه آفريننده آسمان ها و زمين است شكى وجود دارد؟ خدا شما را دعوت می كند تا گناهان شما را بيامرزد و تا زمان معينى مرگ شما را عقب بياندازد. گفتند: شما افرادى مثل ما هستيد. می خواهيد ما را از پرستش آنچه پدرانمان می پرستيدند باز داريد؟ لذا دليل روشنى (معجزه اى) بياوريد.(۱۰)

پيغمبرانشان به آن ها گفتند که ما فقط آدم هايى مثل شما هستيم، ولى خدا بر هر كس از بندگانش كه بخواهد منت می گذارد، سزاوار ما نيست كه بدون اجازه خدا براى شما معجزه اى بياوريم. افراد باايمان بايد فقط به خدا توكل كنند.(۱۱) چرا ما به خدا توكل نكنيم، در صورتى كه خدا راه هاى ما را به ما نشان داده است. ما بر اذيتى كه به ما می كنيد صبر می كنيم. توكل كنندگان بايد فقط به خدا توكل كنند.(۱۲) كافران به پيغمبرانشان گفتند: شما را از سرزمين خودمان بيرون می كنيم يا به آيين ما برمی گرديد. درنتيجه خداوندشان به پيغمبران وحى كرد كه كسانى را كه ظلم می كنند حتماً هلاك می كنيم.(۱۳) و شما را بعد از نابودى آنان در زمين سكونت می دهيم. اين كار براى كسانى است كه از مقام من بترسند و از تهديد من هراس داشته باشند.(۱۴) پيامبران از خدا طلب فتح كردند و هر زورگويى كه با وجود شناختن حقيقت با آن مخالفت كرد، نااميد شد و زيان كرد.(۱۵) جهنم پيش روى او است و آب چركين به او نوشانده می شود.(۱۶) آن را جرعه جرعه می خورد و آسان فرو نمی برد. مرگ از هر جا به طرف او می آيد، اما مردنى در كار نيست و پشت آن عذاب سختى دارد.(۱۷) كار كسانی كه منكر خداوندشان شدند شبيه خاكسترى است كه در روزى طوفانى باد تندى به آن بوزد. قادر به بهره بردن از كارى كه كرده اند نيستند. اين گمراهى زيادى است.(۱۸)

آيا نديدى كه خدا آسمان ها و زمين را به حق آفريد؟ اگر بخواهد شما را می برد و خلق جديدى می آورد.(۱۹) و اين كار براى خدا مشكل نيست.(۲۰) در قيامت همه در مقابل خدا ظاهر می شوند. افراد ضعيف به كسانی كه خود را بزرگ می پنداشتند می گويند: ما پيرو شما بوديم، آيا شما چيزى از عذاب خدا را از ما دور می كنيد؟ آن ها می گويند: اگر خدا ما را هدايت كرده بود، مسلماً شما را هدايت می كرديم. براى ما مساوى است چه بی تابى كنيم، چه صبر نماييم، راه فرارى براى ما وجود ندارد.(۲۱) چون كار تمام شد شيطان گفت: خدا وعده درستى به شما داد و من به شما وعده دادم و خلاف كردم. من بر شما تسلطى نداشتم جز اين كه از شما دعوت كردم و شما آن را قبول كرديد. بنابراين مرا ملامت نكنيد و خودتان را ملامت كنيد. من فريادرس شما نيستم و شما هم فريادرس من نيستيد. من اين را كه قبلاً مرا شريك خدا می ساختيد قبول ندارم. افراد ظالم عذاب دردناكى دارند.(۲۲) كسانى را كه ايمان آوردند و كار درست و صحيح كردند، وارد بهشت هايى می كنند كه در آن ها نهرها جارى است و با اجازه خداوندشان هميشه در آن خواهند بود. خوش آمدشان در آن سلام است.(۲۳) آيا نديدى خدا چه مثلى زد؟ كلام پاك مثل درخت پاك است كه ريشه آن ثابت و شاخه آن در آسمان است.(۲۴)

ميوه هايش را به اذن خداوندش هر زمان می دهد. خدا براى مردم مثل می زند شايد آن ها متوجه شوند.(۲۵) وضع كلام ناپاك مثل درخت ناپاكى است كه از زمين كنده شده و قرارى نداشته باشد.(۲۶) خدا مؤمنان را با سخن استوار در دنيا و آخرت پايدار می نمايد و كسانى را كه ظلم می كنند گمراه می كند. خدا هر كارى كه بخواهد می كند.(۲۷) آيا كسانی كه نعمت خدا را به كفر تبديل كردند نديدى كه قومشان را به خانه هلاكت وارد كردند؟(۲۸) وارد جهنم می شوند. جهنم جاى بدى است.(۲۹) مانندهايى براى خدا قرار دادند تا مردم را از راه خدا منحرف كنند. بگو: از دنيا بهره مند شويد، بازگشت شما به آتش جهنم است.(۳۰) به بندگان من كه ايمان آورده اند بگو كه نماز را به پا دارند و از آنچه روزى ايشان ساخته ايم پنهان و آشكارا انفاق كنند، قبل از اين كه روزى برسد كه در آن خريد و فروش و دوستى وجود ندارد.(۳۱) خداست كه آسمان ها و زمين را خلق كرد و باران را از آسمان نازل كرد و به وسيله آن از ميوه ها خوراك شما را بيرون آورد و كشتى را مسخر شما ساخت تا به فرمان او در دريا حركت كند و نهرها را مسخر شما ساخت.(۳۲) و خورشيد و ماه را كه پيوسته در گردشند مسخر شما كرد و شب و روز را نيز مسخر شما ساخت.(۳۳)

خدا به شما هر چه از او خواسته ايد داده است. اگر بخواهيد نعمت هاى خدا را بشماريد نمی توانيد حساب آن را داشته باشيد. براستى انسان ظالم و قدرنشناس است.(۳۴) وقتى را يادآورى كن كه ابراهيم گفت: خداوندا، اين سرزمين را امن ساز و من و فرزندانم را از بندگى بت ها بركنار دار.(۳۵) خداوندا، آن ها عده زيادى از مردم را گمراه كرده اند. هر كس از من پيروى كند، از من است و كسی كه از من اطاعت نكرد (حسابش با توست). تو آمرزنده مهربانى.(۳۶) خداوندا، من بعضى از فرزندانم را براى اين كه نماز را به پا دارند در دشتى كه زراعت ندارد كنار خانه محترم تو ساكن ساختم، پس دل هاى مردم را به آن ها متمايل ساز و از ميوه ها و محصولات روزى آن ها ساز، تا سپاسگزارى كنند.(۳۷) خداوندا، تو هر چه را پنهان سازيم يا آشكار نماييم می دانى. چيزى از آنچه در زمين و آسمان است بر خدا پوشيده نيست.(۳۸) ستايش اختصاص به خدا دارد كه در سن پيرى اسماعيل و اسحاق را به من داد، چون خداوند من دعا را میشنود.(۳۹) خداوندا، من و فرزندان مرا برپادارندگان نماز گردان. خداوندا، دعايم را بپذير.(۴۰) خداوندا، روزى كه حساب بر پا می شود (روز قيامت)، من و پدر و مادرم و افراد باايمان را بيامرز.(۴۱) خيال نكن كه خدا از آنچه ظالم ها می كنند غافل است. خدا مجازات آن ها را براى روزى كه چشم ها در آن خيره می ماند عقب می اندازد.(۴۲)

با سرعت سرشان را بلند می كنند. چشم به هم نمی زنند و دلشان خالى است.(۴۳) مردم را از روزى كه عذاب به سراغشان می آيد بترسان. ستمكاران می گويند: خداوندا، عذاب ما را براى مدت كمى عقب بيانداز تا دعوت تو را اجابت و از پيغمبران پيروى كنيم. آيا قبلاً قسم نمی خورديد كه شما از بين نمی رويد؟(۴۴) در صورتى كه شما در خانه هاى افرادى كه به خود ستم كردند ساكن شديد و براى شما روشن شده كه با آن ها چه كرديم. براى شما مثل هايى زديم.(۴۵) نقشه ها كشيدند. نقشه هايى كه كشيدند پيش خدا هست (خدا می داند)، اگر چه از نقشه هاى آن ها كوه ها از بين برود.(۴۶) خيال نكن كه خدا برخلاف وعده اى كه به پيغمبرانش داده عمل می كند. چون خدا مسلط و انتقام گير است.(۴۷) روزى كه زمين و آسمان ها تبديل به زمين و آسمان ديگرى شود و همه در مقابل خداى يگانه قهار حاضر شوند.(۴۸) در آن روز گناه كاران را می بينى كه در زنجيرها به هم بسته شده اند.(۴۹) لباسشان از قطران(قیر یا فلز مذاب) است و آتش صورتشان را فرا گرفته است.(۵۰) براى اين كه خدا جزاى هر كس را مطابق كارى كه كرده می دهد. چون خدا خيلى زود حسابرسى می كند.(۵۱) اين ابلاغى (اعلامى) براى مردم است تا به وسيله آن (از عاقبت كار بدشان) ترسانده شوند و بدانند كه خدا معبود يگانه است (کسی كه انسان در مقابلش احساس و ابراز كوچكى كند و بدون چون و چرا از آنچه گفت اطاعت كند غير از خدا وجود ندارد). و براى اين كه افراد عاقل متوجه شوند.(۵۲)

ابتدای سوره سوره بعد سوره قبل انگلیسی عربی لیست سوره ها